به منظور ارزیابی تأثیر روش های مختلف مدیریت علف های هرز در سطوح تراکم ذرت بر مدیریت علف های هرز و عملکرد ذرت، آزمایشی در سال زراعی 1388، در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه آزاد تاکستان انجام شد. آزمایش به صورت فاکتوریل و در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با چهار تکرار انجام شد. تیمارها شامل تراکم ذرت در سه سطح (تراکم توصیه شده 16 بوته در متر مربع، 25 و 50 درصد بیشتر از تراکم توصیه شده) و مدیریت علف های هرز در پنج سطح (عاری از علف های هرز، بدون وجین، علف کش نیکوسولفورون در مرحله دو تا چهار برگی ذرت، یک بار کولتیواتور و دوبار کولتیواتور) بودند. نتایج نشان داد که تغییر تراکم ذرت، سبب بروز اختلاف معنی دار در فراوانی و وزن خشک تاج خروس خوابیده، تراکم کل و وزن خشک کل علف های هرز و همچنین عملکرد بیولوژیک ذرت گردید. روش های مختلف مدیریت علف های هرز، بر تمامی صفات مورد مطالعه علف های هرز، اثر معنی دار داشت اما اختلاف معنی داری بر صفات ذرت مشاهده نشد. برهم کنش سطوح تراکم ذرت و روش های مختلف مدیریت علف های هرز بر تراکم تاج خروس خوابیده معنی دار بود. در نهایت، بهترین تراکم جهت کنترل مناسب علف های هرز و به دست آوردن عملکرد بیولوژیک بالاتر در ذرت، تراکم 50 درصد بیشتر از تراکم توصیه شده با 39155 کیلوگرم در هکتار بود. همچنین از میان روش های متفاوت مدیریت علف های هرز، یک بار کولتیواتور، نسبت به تیمارهای دو مرتبه وجین و دوبار کولتیواتور، مناسب ترین تیمار بود.

به منظور تعیین دوره بحرانی کنترل علفهای هرز در گیاه ذرت، آزمایشی در بهار سال 78 در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی مشهد در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با چهار تکرار به مرحله اجرا درآمد. تیمارها در دو گروه به ترتیب: تداخل علفهای هرز تا مرحله 4 برگی ذرت (19 روز پس از کاشت)، 7 برگی (34 روز پس از کاشت)، 11 برگی (48 روز پس از کاشت)، 13 برگی (52 روز پس از کاشت)، 17 برگی (59 روز پس از کاشت) و تداخل تمام فصل (123 روز پس از کاشت) و گروه دوم، کنترل علفهای هرز تا مراحل فوق بود. نتایج نشان داد که با طولانی شدن زمان تداخل علفهای هرز، وزن خشک و سطح برگ علفهای هرز در واحد سطح افزایش یافت، ولی تراکم علف های هرز با افزایش طول دوره تداخل روند کاهشی از خود نشان داد و حداقل تراکم در تیمار تداخل تمام فصل به 23 بوته در مترمربع رسید. با گذشت فصل رشد، گونه های علف هرز چهار کربنه مانند تاج خروس و سوروف، بر علف های هرز سه کربنه غالب شدند. بطوری که در تیمار تداخل تمام فصل، وزن خشک علف هرز تاج خروس 93% وزن خشک کل علف های هرز و سطح برگ تاج خروس 86% از کل سطح برگ علف های هرز را به خود اختصاص داد. رشد مجدد علفهای هرز فقط در تیمار 19 روز عاری از علف هرز، قابل ملاحظه بود و باعث کاهش رشد ذرت در این تیمار شد. عملکرد دانه در تیمارهای 52، 59 و 123 روز عاری از علف هرز بطور معنی داری بیشتر از تیمارهای 48، 52، 59 و 123 روز تداخل علف هرز بود، ولی بین سایر تیمارها از نظر عملکرد دانه اختلاف معنی داری مشاهده نشد. بر طبق معادلات سیگموییدی برازش داده شده برای هر دو گروه تیمارها، و بر حسب 10 درصد کاهش عملکرد نسبت به شاهد بدون تداخل، دوره بحرانی کنترل علفهای هرز ذرت دانه ای در شرایط آب و هوایی مشهد، بین 20 تا 56 روز پس از کاشت (4 تا 14 برگی) بدست آمد.

به منظور مطالعه جنبه های اکوفیزیولوژیک تداخل تراکم های مختلف علف هرز سلمه تره در دو الگوی کشت ذرت سینگل کراس 704 و اثر رقابتی این علف هرز بر صفات کمی و کیفی ذرت، آزمایشی در ایستگاه تحقیقات کشاورزی شهرستان میاندوآب طی سال های 1383 و 1384 به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار اجرا شد. تیمارها شامل ترکیب سه سطح تراکم علف هرز سلمه تره (4، 10 و 16 بوته در هر متر طولی ردیف) و دو الگوی کاشت مرسوم و دوردیفه زیگزاگ ذرت به همراه دو تیمار کاشت عاری از علف هرز ذرت در دو الگوی کاشت به عنوان شاهد بود. بذور علف هرز سلمه تره در طرفین و بالای ردیف های کاشت ذرت، به صورت زیگزاگ بین بوته های ذرت کشت گردید. نتایج نشان داد که رقابت علف هرز سلمه تره باعث کاهش معنی دار عملکرد دانه، عملکرد بیولوژیک و شاخص برداشت شد. با افزایش تراکم علف هرز، میزان پروتئین دانه های ذرت کاهش و برعکس میزان روغن دانه ها افزایش یافت. تاثیر تراکم علف هرز بر صفات مورد بررسی ذرت بیشتر از تاثیر الگوهای مختلف کشت بود و میزان رقابت سلمه تره با افزایش تراکم آن بیشتر شد. رقابت سلمه تره باعث کاهش معنی دار LAI ذرت در مقایسه با تیمار شاهد شد، این کاهش با افزایش تراکم سلمه تره شدت گرفت. در الگوی کاشت مرسوم تأثیر منفی علف هرز بیشتر از الگوی کاشت دو ردیفه زیگزاگ بود.

به منظور ارزیابی بر همکنش کود نیتروژن و علف کش نیکوسولفورون بر علف های هرز مزارع ذرت، آزمایشی در مزرعه پژوهشی دانشکده کشاورزی دانشگاه تهران در سال زراعی 1387 - 1386 به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار انجام شد. فاکتورهای آزمایشی شامل مقادیر مختلف کود نیتروژن (0، 180، 270 و 360 کیلوگرم در هکتار) و دز علف کش نیکوسولفورون (0، 20، 40، 60 و 80 گرم ماده موثر در هکتار) بودند. نتایج نشان داد که علف های هرز مزارع ذرت نسبت به مقدار بالای کود نیتروژن (360 کیلوگرم در هکتار) واکنش مثبت نشان داده و به جز علف هرز تلخه سایر علف های هرز در این تیمار وزن خشک بیشتری را نسبت به سایر تیمارها به دست آوردند. بهترین دز علف کش جهت کنترل مناسب علف های هرز، دزهای 60 و 80 گرم ماده موثر در هکتار به همراه مقادیر کود نیتروژن 180 و 270 کیلوگرم در هکتار به دست آمد. با افزایش کود نیتروژن به 360 کیلوگرم در هکتار جهت کنترل مناسب علف های هرز نیاز به دزهای بالاتری از علف کش می باشد، چرا که با در اختیار داشتن منابع، علف های هرز رشد بیشتری می کنند. نتایج مربوط عملکرد گیاه ذرت نیز از روند مشابهی با پاسخ علف های هرز نسبت به مقادیر کود و علف کش برخوردار بودند که این ناشی از وابستگی زیاد عملکرد گیاه زراعی به وزن خشک علف های هرز بود. بطور کلی، با در نظر گرفتن عومل اقتصادی و مسایل زیست محیطی می توان مقدار کود نیتروژن 270 کیلوگرم و دوز 60 گرم (ماده موثره) نیکوسولفورون را برای کنترل مناسب علف های هرز (تقریبا 85 درصد) و همچنین بالاترین میزان عملکرد (یازده هزار کیلوگرم در هکتار) توصیه کرد. همچنین برای رسیدن به عملکرد یازده تن در هکتار باید 180 کیلوگرم کود نیتروژن به همراه 70 گرم علف کش و یا 360 کیلوگرم کود نیتروژن به همراه 80 گرم علف کش استفاده نمود.

به منظور بررسی تاثیر مدیریت تلفیقی تراکم، اعمال کولتیواتور و دزهای کاهش یافته کنترل شیمایی علفهای هرز بر جمعیت و تراکم علف های هرز و عملکرد ذرت علوفه ای، این تحقیق به صورت اسپلیت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار در سال زراعی 92-1391 در شهرستان خوسف بخش ماژان انجام شد. آزمایش دو سطح کولتیواتور به عنوان عامل کرت اصلی شامل با و بدون کاربرد و دو سطح تراکم 100 و 150 هزار بوته در هکتار و دزهای کاهش یافته علف کش لوماکس در چهار سطح شامل 0، 1/5، 3 و 4/5 لیتر در هکتار (دز توصیه شده) به عنوان عامل کرت های فرعی مدنظر قرار گرفت. نتایج نشان داد افزایش تراکم از 100 به 150 هزار بوته در هکتار باعث افزایش 8/7 درصد وزن خشک کل علوفه ذرت شد. کاربرد کولتیواتور و مقدار 1/5 لیتر در هکتار علف کش لوماکس نسبت به تیمار کاربرد کولتیواتور و عدم مصرف علف کش باعث افزایش 66/2 و 65/8 درصدی به ترتیب عملکرد خشک کل و عملکرد ترکل علوفه ذرت گردید. با کاربرد کولتیواتور و مقدار 1/5 لیتر در هکتار علف کش لوماکس عملکرد خشک کل به مقدار 23020 کیلوگرم در هکتار و عملکرد تر کل علوفه ذرت به مقدار 103750 کیلوگرم در هکتار تولید گردید. کاربرد کولتیواتور و مقدار 1/5 لیتر در هکتار علف کش لوماکس باعث کاهش 98 درصدی زیست توده کل علف های هرز و کاهش 92 درصدی تعداد کل علف های هرز نسبت به تیمار عدم کنترل گردید. از اینرو در راستای کشاورزی پایدار از طریق کاهش مصرف مواد شیمیایی درسیستم های زراعی می توان با مدیریت تلفیقی علف های هرز دز مصرفی علف کش جدید لوماکس را تا حدودی کاهش داد که این امر کاهش بروز مشکلات زیست محیطی ناشی از مصرف علف کش های شیمیایی بر محیط زیست و افت مقاومت علف های هرز را به دنبال دارد.

به منظور بررسی کارآیی علف کش جدید فورام سولفورون + یدوسولفورون (مایسترادی) نسبت به سایر علف کش های مجاز در کنترل علف های هرز مزارع ذرت دانه ای، آزمایشی در ایستگاه تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی کرمانشاه واقع در ماهیدشت اجرا گردید. این آزمایش در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در 4 تکرار و 11 تیمار انجام گرفت. در این آزمایش سه سطح (38.75، 46.5 و 54.25 گرم در هکتار) از علف کش فورام سولفورون + یدوسولفورون به همراه علف کش های نیکوسولفورون، فورام سولفورون، ریم سولفورون، فورام سولفورون + ریم سولفورون، برومایسید + وجین علف های هرز باریک برگ، برومایسید + نیکوسولفورون و یو 46 + وجین علف های هرز باریک برگ مورد بررسی قرار گرفت. علاوه بر آن، تیمار وجین کامل علف های هرز به عنوان تیمار شاهد استفاده گردید. علف های هرز موجود در آزمایش شامل تاج خروس، سلمه تره، توق، قیاق و ارزن وحشی بودند. نتایج حاصله نشان داد که دزهای 38.75 و 46.5 گرم در هکتار علف کش فورام سولفورون + یدوسولفورون پس از تیمارهای برومایسید+ نیکوسولفورون و برومایسید+ وجین علف های هرز باریک برگ، توانستند به ترتیب بیش از 90 و 86 درصد علف های هرز ذرت را کنترل و عملکرد ذرت را به طور معنی داری افزایش دهند، لذا با توجه به پایین بودن تعداد علف کش های مناسب جهت کنترل علف های هرز در مزارع ذرت و لزوم دست یابی به علف کش های جدید به نظر می رسد استفاده از دزهای 38.75 و 46.5 گرم در هکتار علف کش فورام سولفورون + یدوسولفورون در تناوب با سایر علف کش های مجاز، می تواند نقش موثری در کنترل علف های هرز و افزایش عملکرد در ذرت داشته باشد.